“Θέλω διακαώς να νιώσεις το χάδι μου. Να περιπλανηθώ στο απέραντο βελούδο! Στό ποθητό κορμί σου! Με τα δάχτυλά μου να σε αγγίζω απαλά παντού, στο υπέροχο λαιμό σου, στην απέραντη πλάτη σου, στο πλούσιο στήθος σου, στην απέραντα γοητευτική κοιλιά σου, στα ατελείωτα πόδια σου… μέχρι να φτάσω στο μαγικό άνοιγμα στο τέλος των ποδιών σου.

Στο μαγικό αιδοιότοπο σου!!.

Να τον χαϊδέψω αργά, τρυφερά αισθησιακά και με απέραντη ευλάβεια. Να ταξιδέψω στις άκρες των σαρκωδών χειλέων του, να τα αγγίζω ανεπαίσθητα, τρυφερά, να το κλείνω απαλά στην παλάμη μου για να αισθάνομαι πόσο καυτά και φλογισμένα είναι, πόσο πρωτογνωρα καβλωμένη είσαι και μετά να συνεχίσω το βασανιστικό μου χάδι.

Να ανοίξω λίγο τα χειλάκια σου και να χαθούν δύο δάχτυλα ελάχιστα μέσα σου. Να νιώσω την εξωτική υγρασία σου. Και μετά να τα βγάλω πάλι για να σε χαϊδέψω, αφήνοντας τα θεσπέσια υγρά σου στο γυμνό σου κορμί, ως μάρτυρες της περιπλάνησής των δαχτύλων μου.
Και μετά να ξαναχαθώ μέσα σου. Βαθειά αυτή τη φορά. Να χαθώ μέσα σου και να κουνάω στα βάθη σου τα δάχτυλά μου που λάγνα τα γεύεσαι κάνοντάς σε να παραληρείς από ηδονή, να τρέμεις από κάβλα, να ακούω τις Ηδονικές Μελωδίες σου ενώ παράλληλα θα σκύβω για να γευτώ το αναβλύζον θεϊκό νέκταρ σου, τα ανταγωνιζόμενα της Κίρκης και της Καλυψώς ελιξήρια σου. Η μέση σου,ανεβοκατεβαίνει σαν τρελλή…προσπαθεί να μαγνητίσει το χέρι μου…πιο βαθιά. Και το κρατά μαγνητισμένο εκεί… Παίρνοντας ηδονή, δίνοντας τους υπέροχους ελιξήριους χυμούς σου.

Θα κλείσω την ερεθισμένη Κλειτορίδα πηγή σου στο στόμα μου και αχόρταγα θα την ρουφήξω, με πάθος, θα την δαγκώσω τρυφερά, και τρελλά με την πρόστυχη γλώσσα μου θα παίξω και εσύ θα σπαρταράς από απέραντη ηδονή και θα ζητάς αχόρταγα και βουλιμικά να συνεχίσω.
Ένα ακόμα δάχτυλο θα χαθεί μέσα σου και θα αρχίσει να σου κάνει έρωτα λίγο πιο δυνατά, γεμίζοντας γλύκα το δονούμενο κορμί σου, ενώ τα καυτα κατακόκκινα αιδοιόχειλά σου θα κλείνονται ανάμεσα στα από ερωτική διάθεση κατεχόμενα δόντια μου, ενώ η καυτή ανάσα σου θα ακούγεται πλέον άρρυθμη, αισθησιακή, βαριά, ενώ τα υπέροχα και σαν πιανίστα δάχτυλά σου θα μπλέκονται στα κοντοκομένα ασημένια μαλλιά μου και απαλά θα τα τραβάνε, ενώ τα καλλίγραμμα πόδια σου θα ανοίγουν κι άλλο και θα σηκώνονται ψηλά, ενώ μία καυτή λάβα θα ξεκινάει από τα απύθμενα βάθη σου και σαν χείμαρος θα χύνεται από την μαγική θύρα του αιδοιότοπού σου στα δάχτυλά μου, στο στόμα μου, στο πρόσωπό μου, στις ατελείωτες καμπυλόγραμμες μηριαίες λεωφόρους σου κι εγώ να μαζεύω με τη γλώσσα μου τα αυτά τα πολύτιμα ελιξήρια υγρά σου και να τα μεταφέρω στο στόμα σου.

……………Ήταν η αρχή μιας πολλά υποσχόμενης μέρας!”